Kontakty seksualne część 2
Pod pojęciem kontaktów seksualnych rozumie się nie tylko ich aspekt cielesny, lecz przede wszystkim całokształt zachowań i odczuć, które do nich doprowadziły, wszelkie zachowania i odczucia w trakcie tych kontaktów oraz całokształt odczuć i zachowań będących konsekwencją tych kontaktów. Głównie chodzi o to, czy kontakty te dostarczyły człowiekowi głębokich wzruszeń, uniesień i bogactwa przeżyć, które pogłębiły więź z drugim człowiekiem, czy też dostarczyły zawodu i rozczarowania, które więź z nim osłabiły. Nie chodzi tu tylko o tak zwaną sprawność seksualną, o „technicznie” sprawnie przebiegające kontakty seksualne. Chodzi o wiele więcej: o przeżycia pogłębiające lub osłabiające więzi z drugim człowiekiem. Spotyka się związki partnerskie, gdzie „technicznie” kontakty seksualne nie przebiegają zbyt sprawnie, a jednak dostarczają głębokich wzruszeń i uniesień. Dzieje się to wtedy, gdy są one ukoronowaniem rozwijającej się uprzednio między ludźmi więzi uczuciowej. I odwrotnie. Spotyka się układy partnerskie, gdzie kontakty seksualne są bardzo sprawne „technicznie”, jednakże nie dostarczają głębszych wzruszeń i przeżyć poruszających wszystkie sfery osobowości. Pozostaje po nich uczucie pustki, zamiast poczucia związania się z innym człowiekiem we wspólnotę, będącą przeciwieństwem osamotnienia. Tego rodzaju kontakty seksualne doprowadzają raczej do odprężenia napięć biologicznych, lecz nie przyczyniają się do pogłębienia więzi z innym człowiekiem w tej specyficznej, fascynującej dziedzinie seksualności, gdzie partnerzy porozumiewają się ze sobą i pogłębiają swe więzi nie poprzez werbalizację, lecz przy pomocy specyficznego „języka płci”. Oczywiście najlepiej jest wówczas, gdy kontakty seksualne są zarówno sprawne „technicznie” jak i stanowią głębokie przeżycie psychiczne. Bowiem technicznie nieudane kontakty, na długą metę, wiodą do osłabienia więzi uczuciowych i narastania poczucia zawodu i rozczarowania.
Dodaj komentarz