Leczenie substytucyjne z zastosowaniem HCG i HMG
Santen i Paulsen [53] zalecają stosowanie dawki HCG – 4000 j.m. 3 razy na tydzień, Weinstein i Reitz [64] – dawkę 5000 j.m. 3 razy na tydzień, Kłingmuller i wsp. [22] – dawkę 2500 j.m. 2 razy na tydzień, Demura i wsp. [14] – dawkę 3000 j.m. 3 razy na tydzień. Dawki te umożliwiają utrzymanie stałego, prawidłowego stężenia testosteronu w surowicy w ciągu wielomiesięcznego leczenia i pojawienie się cech dojrzałości płciowej.
Zaskakująco dobre wyniki leczenia azoospermii, współistniejącej z atro- fią jąder i hipogonadyzmem prepubertalnym na skutek urazu czaszki lub po hupofizektomii z powodu gruczolaka przysadki, uzyskali Levalle i wsp. [31]. Leczenie polegało na skojarzonym podawaniu enantanu testosteronu (100 mg co 30 dni) i HCG (2500 j.m. 2 razy w tygodniu). Normozoospermię uzyskiwano w 14 lub 24 miesiącu leczenia, ale plemniki pojawiały się w nasieniu już po upływie 3-5 miesięcy. Leczenie rozpoczynane było po upływie 6-9 lat po urazie lub operacji.
Leczenie substytucyjne z zastosowaniem HCG i HMG. Odtworzenie lub wywołanie spermatogenezy przy hipogonadyzmie z eunuchoidyzmem odnotowywano przy skojarzonym podawaniu preparatów HCG i HMG.
Jednym z najbardziej polecanych schematów leczenia jest podawanie 4000 j.m. HCG 2 razy w tygodniu w ciągu 6-8 tygodni, a następnie podawanie 2000 j.m. HCG wraz z 1 amp. HMG (75 j.m. FSH i 75 j.m. LH) 3 razy w tygodniu w ciągu minimum 3 miesięcy. Shill [56] doniósł o pełnym odtworzeniu spermatogenezy przy tym typie leczenia u 85% leczonych chorych z eunuchoidyzmem.
Dodaj komentarz