Uwięźnięcie wypadłej macicy
Upławy są objawem towarzyszącym często obniżeniu macicy, a w razie owrzo- dzeń w pochwie może pojawiać się od czasu do czasu także niewielkie krwawienie. Kiedy przyjdzie do powstania pochwowego uchyłka pęcherza moczowego, chora będzie doznawać parcia na mocz i potrzeby częstego oddawania go. Ponieważ w wielu przypadkach pęcherz moczowy nie bywa całkowicie opróżniony, mocz w nim zalega, rozkłada się i może spowodować nawet zapalenie pęcherza.
W przypadkach, w których pęcherz moczowy jest znacznie obniżony, objawy te nasilają się, a ponieważ zwieracz pęcherza bywa wówczas bardzo osłabiony, kobieta oddaje mocz bezwiednie, zwłaszcza podczas kaszlu, wysiłku fizycznego itd. Zaleganie moczu w pęcherzu może także przyczynić się do wytworzenia kamieni pęcherzowych i pogorszenia stanu chorobowego.
Najprzykrzejszym objawem wypadnięcia macicy jest jednak w większości przypadków obniżenie zdolności kobiety do pracy, niemożność prowadzenia przez nią ruchliwego życia i upośledzenie jej z powodu guza sterczącego ze szpary sromowej.
W pewnych przypadkach wskutek zaburzenia krążenia i obrzęku, rzadziej ciąży – guz powiększa się. Próby odprowadzenia go do pochwy nie dają wówczas wyniku. Mówimy w takich przypadkach o uwięźnięciu wypadłej macicy. Wystąpienie tego powikłania charakteryzuje nasilenie bólów w krzyżu i w dole brzucha, które stają się ciągłe, oraz silne parcie na mocz.
Jeśli w przypadkach obniżenia się macicy chora zajdzie w ciążę, przebieg jej może być rozmaity. Zwykle rosnąca macica, która z początkiem ciąży znajduje się w miednicy małej, dźwiga się z miednicy i rozwija dalej prawidłowo. O losach macicy w razie jej tyłozgięcia wspominano już poprzednio. Należy jednak dodać, że w pewnych, wyjątkowych zresztą przypadkach może dojść do wysunięcia się ciężarnej macicy przed szparę sromową.
Krwawienie z narządów rodnych kobiety
Ilość straconej krwi nie ma tu większego znaczenia i nawet bardzo małe krwawienia są wystarczającą przyczyną do przeprowadzenia dokładnego badania w tym kierunku. Przyczyną krwawień z części rodnych staruszek mogą być jednak także zmiany zanikowe w pochwie (colpitis obliterans vetularum), w przebiegu których przychodzi do miejscowych ubytków nabłonka pochwy, otwarcia naczyń włosowatych jej śluzówki i zlepów. Owrzodzenia kilowe, gruźlicze oraz polipy części pochwowej mogą być również powodem krwawienia. Stwierdzenie badaniem polipa nie przesądza jeszcze o rozpoznaniu, gdyż bardzo często u staruszek bodźcem wywołującym wyrośnięcie polipa bywa rak trzonu macicy. Czytaj dalej
STOSUNEK SEKSUALNY
Stosunek seksualny można zatem ująć jako akt wiodący do poznania siebie i poznania drugiego człowieka – z tego punktu widzenia jest on realizacją potrzeby współżycia, przełamywania samotności, burzenia barier, jakie istnieją między ludźmi odgrodzonymi od siebie zróżnicowaniem osobowości, obyczajem społecznym, instytucjonalnymi formami życia. Jest to dziedzina spontaniczności i autentyczności, w której, jak się wydaje, człowiek ma pełne prawo do realizacji swoich potrzeb bez ograniczeń. I znów napotykamy trudności: z jednej strony problem wielorakich ograniczeń, wynikających z odmienności poszczególnych jednostek i niewzajemności uczuć, ekspresja seksualna ograniczana i tłumiona zachowaniami partnera, z drugiej zaś ryzykowne byłoby kładzenie nacisku na adekwatność poznania drugiej osoby, jej istoty, poprzez akt seksualny. Czy w takim razie istniałaby możliwość wzajemnego porozumienia i poznania poza nim? Gdyby istotnie tak było, że dopiero akt seksualny i sposób jego doznania byłyby stwierdzeniem, czy się kocha naprawdę, czy niemożliwe byłoby rozeznanie tego faktu, zanim ów akt nastąpi? Dodajmy, że według Ingardena, przeświadczenie o odsłanianiu się w akcie seksualnym rzeczywistych stanów i uczuć drugiego człowieka {i siebie nawzajem) związane jest z jego teorią osoby ludzkiej: człowiek ujawnia w swoich zachowaniach i czynach to, czym i kim jest w swej naturze – co zakłada, że człowiek wyposażony jest w określone zespoły cech, zanim zacznie działać, że najpierw jest jakiś, następnie działając, przejawia to, jakim jest. Przy takim postawieniu sprawy działania człowieka, nie zmieniają jego natury, lecz naturę tę jedynie ujawniają. Stąd też i akt seksualny odsłania jedynie rzeczywisty stosunek do drugiego człowieka, partnera seksualnego. Wydaje się jednak, że słuszniejsze jest inne stanowisko: że spełniane czyny, akty, zachowania kształtują realnie człowieka, że dla uformowania osoby ludzkiej decydujące znaczenie ma to, jakie działania podejmie, a co więcej, czy będą one udane, czy nieudane, skuteczne, czy mijające się z założonym celem.
Zachowanie kopulacyjne innych gryzoni
Podstawowym elementem zachowania kopulacyjnego szczurzyc jest reakcja lordozy. U średnio pobudzonej samicy występuje ona jedynie w odpowiedzi na krycie przez samca, a polega na wygięciu ku dołowi kręgosłupa lędźwiowego i uniesieniu ku górze krocza. Występuje ona w odpowiedzi na drażnienie zakończeń czuciowych występujących na bocznych częściach ciała samicy, w miejscach, które zostają uciskane łapami przez samca w czasie krycia oraz okolic krocza drażnionych żo- łędzią prącia. U silnie pobudzonej samicy reakcja może powstawać spontanicznie lub wskutek podrażnienia przez samca okolic krocza w czasie eksploracji genitalnej. Jednocześnie u silnie pobudzonej samicy lordoza może utrzymywać się przez pewien czas po zakończeniu krycia często towarzyszy jej wtedy strzyżenie uszami.
WARGI MNIEJSZE
Przerost warg mniejszych u kobiet jest stanem albo wrodzonym i łączy się wówczas z innymi wadami rozwojowymi tej okolicy, albo też powstaje wskutek powtarzającego się pociągania w czasie masturbacji. U pewnych plemion murzyńskich wydłużanie warg mniejszych przez pociąganie odbywa się celowo (fartuszek hotentocki).
Mapowanie chromosomu Y
Jak wynika z przedstawionych powyżej faktów, na podstawie badania przypadków z aberracjami strukturalnymi chromosomu Y, Jacobs i Ross (1966) wysunęły przypuszczenie, że gen determinujący różnicowanie pierwotnej gonady w kierunku męskim jest umiejscowiony na ramionach krótkich chromosomu Y, natomiast Siebers i współpracownicy (1973) uważali, że jest on umiejscowiony na ramionach długich. Wobec sprzecznych danych – uzyskanych na podstawie badania klinicznego i niemożliwych do weryfikacji drogą doświadczalną – rozwiązania problemów związanych z genetyczną determinacją płci w kierunku męskim
Torbiele skórzaste – kontynuacja
Ściśle biorąc nie rozwija się on zatem ze strzępków ujścia brzusznego jajowodu, jakkolwiek jest zaliczany do torbieli trąbek, ale w obrębie zewnętrznej części więzadla szerokiego. Strzępek jajnikowy przebiega ponad nim. Na nazwę istotnej torbieli strzępkowej zasługuje natomiast w całej pełni torbiel rozwijająca się z tzw, wodniczki Motgagniego – tworu, który jest zmienionym strzępkiem jajowodowym. Torbiele takie wyjątkowo tyiko dochodzą do większych rozmiarów. Przedstawiają się zwykle jako drobne, małe kuleczki, nie mające żadnego znaczenia klinicznego.
Torbiele strzępkowe mogą dojść do pokaźnej wielkości. Mają one skłonność do wytwarzania szypuły z tej części więzadła szerokiego, która nie jest zajęta przez torbiel. Czytaj dalej
Reakcje seksualne mężczyzny
W miarę procesu starzenia się zmniejsza się reaktywność seksualna mężczyzny, tj. obniżają się poziom napięć seksualnych, zdolność do odbycia stosunku, zdolność do wytrysku oraz potrzeby seksualne wiodące do masturbacji i polucji nocnych. Zmniejsza się też intensywność reakcji w czasie jakichkolwiek czynności seksualnych.
Dane statystyczne o ekshibicjonizmie i ich interpretacja
– 1. Liczba czynów kryminalnych będących przejawem ekshibicjonizmu jest pod względem wielkości trzecia w kolejności w rubryce przestępstw seksualnych. Dane milicyjne wykazują średnią roczną liczbę
W posiewach krwi
W posiewach krwi zawsze znajdujemy drobnoustroje. Objawy zatrucia jadami znacznie wcześniej 'wywołują rozkład krwi, szybciej następuje zaburzenie świadomości oraz objawy toksycznego porażenia serca, co zazwyczaj następuje w końcu pierwszego lub drugiego tygodnia i kończy się zejściem śmiertelnym.
Koncepcja wolności osobistej
Można słowom „obyczajowość, wstydliwość” nadać prostszy sens rozumiejąc je jako tendencję dwojga ludzi do zachowania pełnej prywat ności, do ukrycia swoich związków intymnych – cielesnych i duchowy' – przed osobami trzecimi (por. Freud, 1967, s. 279). Można z tym zgodzić, ale wtedy chodzi właściwie nie o obyczajność, lecz o wolność indywidualną jednostlS.