Badania Sanera
Badania Sanera [875] wykonane u chorych z chorobą wieńcową wykazały, że pindolol zmniejsza! zużycie nitrogliceryny u 70% chorych, poprawiał tolerancję wysiłku fizycznego u 25% chorych z wyraźnymi zmianami w zakresie repolaryzacji, a u 30% chorych zmiany te pod wpływem leku ustępowały. Wyniki omówionych wyżej obserwacji oraz opinie o dużej klinicznej przydatności pindololu [626, 1087], jak i badania hemodynamiczne [403, 575] nie pozwalają jednak przyjąć, że środek ten jest pozbawiony niepożądanego działania kardiodepresyjnego, chociaż wydaje się ono
– 0 wiele mniej groźne od innych LBA. Dlatego też stosowanie pindololu [515], propranololu lub praktololu [538] u chorych z dusznicą bolesną
– 1 znacznymi zmianami mięśniowymi lub częstoskurczem, bądź tachyaryt- mią i niewydolnością krążenia, wymaga dalszych badań.
Po wycofaniu praktololu z przewlekłej terapii choroby wieńcowej z powodu licznych objawów niepożądanych, następni przedstawiciele grupy kardiowybiórczych LBA, tj. atenolol i metoprolol, okazali się bardzo skutecznymi lekami w tym schorzeniu [15, 170, 341, 835, 852, 863], Poza wybitnym zmniejszeniem liczby napadów bólowych i równoczesnym ograniczeniem konieczności zażywania preparatów azotynowych zwiększają one tolerancję na wysiłek oraz powodują znikanie objawów niedotlenienia w elektrokardiogramie, zwłaszcza w zakresie odcinka ST [852],
Dodaj komentarz