Komórki warstwy podstawowej, pośredniej i powierzchniowej
Komórki warstwy podstawowej, która pobudzana jest do wzrostu przez hormony rujowe, są małe, z dużym owalnym jądrem leżą w pewnej odległości jedna od drugiej. Barwią się zwykle zasadochionnie. Obok tego rodzaju komórek (nie- zróżnicowanych) występują komórki zróżnicowane, mające kształt okrągły lub owalny, o dużym jądrze i cytoplazmie, która wykazuje zmiany wodniczkowe.
Komórki warstwy pośredniej są większe od podstawowych. Mają one kształt owalny, czasem wydłużony, odznaczają się też większym zwyrodnieniem wo- dniczkowym niż komórki warstwy podstawowej. Jądro ich ma często kształt wydłużony. Barwią się zasadochionnie, ale czasami znajdujemy wśród nich i komórki kwasochlonne, a nawet zrogowaciałe.
Komórki warstwy powierzchniowej przeważają w wydzielinie pochwowej miesiączkujących kobiet. Mają kształt nieregularny i są prawie dwukrotnie większe od komórek warstwy pośredniej. W stosunku do wielkości protoplazmy jądra ich są małe. W okresie zbliżającego się jajeczkowania jądro ich kurczy się, a w miarę rogowacenia komórki znika częściowo, tak że brzegi komórek lekko się zwijają. Po dokonanym jajeczkowaniu kształt ich znowu się zmienia ulegają pofałdowaniu, zwijaniu lub postrzępieniu. W protopłazmie pojawiają się ziarnistości, rozsiane lub skupione wokół jądra. Bezpośrednio przed jajeczkowaniem barwią się zasadochlonnie. W okresie oddziaływania hormonu ciałka żółtego komórki kwasochłonne wykazują skłonność do fałdowania i strzępienia się. Zasadochłonne komórki wydłużają się w tym okresie i często zwijają (Teter).
Dodaj komentarz