Dobry Blog Medycyna – Lekarze: Pomoc|Leczenie chorób

W wyjątkowych przypadkach udaje się jednak przez stosowanie energii promienistej doprowadzić do zmniejszenia guza jajnikowego, zwłaszcza pewnego typu (disgerminoma).

Spośród guzów więzadla obłego, które – jak wykazuje doświadczenie, są tworami bardzo rzadko spotykanymi, należy wymienić mięśniaki, włókniako-mięśniaki i tłuszczaki.

– a) Mięśniaki albo włókniako-mięśniaki więzadła obłego rozwinąć się mogą w każdej części tego więzadła. Określamy je nazwą: a) śródotrzewnowych, jeśli powstały na przestrzeni między rogiem macicy i podotrzewnowym pierścieniem pachwinowym, b) pozaotrzewnowych, jeśli leżą albo wewrątrz kanału pachwinowego, albo poza kanałem pachwinowym, pod skórą wzgórka łonowego.

Znaczna większość tych nowotworów, które pod względem anatomo-pato- logicznej budowy nie różnią się niczym od mięśniaków macicy, rozwija się poza obrębem kanału pachwinowego. Jest rzeczą znamienną, że guzy te wyjątkowo występują obustronnie i trafiają się częściej po stronie prawej. Również za zjawisko wyjątkowe trzeba uważać występowanie kilku wlókniako-mięśniaków po jednej stronie (W. Karnic ki).

Wielkość mięśniaków więzadła obłego bywa rozmaita. Guzy środotrzewnowe i podskórne, jako umiejscowione we względnie dobrych warunkach, dochodzą niekiedy do dużych rozmiarów i do pokaźnej wagi (guz opisary przez Leopolda ważył 12 kg guz opisany w piśmiennictwie rosyjskim przez Papandopułę–prawie 9 kg, a w piśmiennictwie polskim przez Schlanka 4820 g). Towarzyszyć im mogą mięśniaki macicy.

Podobnie jak wszystkie mięśniaki ulegają one częstym zwyrodnieniom i przemianom (obrzęk). Niekiedy spotyka się w nich również torbiele (myoma cysticum) lub gruczołowe twory nabłonkowe (adenomyoma).