Badania zachodnie
Aczkolwiek badania tego typu uniemożliwiają pewne i jednoznaczne ustalenie zasięgu onanizmu, pozwalają jednak – i na tym polega ich wartość – stwierdzić, że onanizm jest zjawiskiem masowym, a nie wyjątkowym i że większość młodzieży męskiej i duża część żeńskiej ulega mu w jakimś okresie swojego życia. Żeby uzyskać jakąś wskazówkę, czy „większość” oznacza tutaj tylko więcej niż połowę, czy też, jak wynika z niektórych badań, „prawie wszystkich”, musimy z konieczności posługiwać się porównaniami z danymi badań zagranicznych robionych już na próbach reprezentatywnych. „
I tak w badaniach zachodnich znajdujemy następujące dane o odsetkach onanizującej się młodzieży: Hertoft (1968) – 93% mężczyzn, Kinsey (1948) – 94% mężczyzn i 41% kobiet, Hohleder (1921) zestawił liczne wyniki badań przeprowadzonych na ten temat w pierwszych latach XX w. i otrzymał dane analogiczne (w odniesieniu do mężczyzn): Marcuse – 93,3%, Dukes – 90%, Hahn – 96%, Stekel – 100% itd. Na tle tych wyników badań międzynarodowych jesteśmy skłonni raczej przychylać się do tych wyników polskich badaczy, którzy ową „większość” pojmują raczej jako przytłaczającą niż nieznaczną. Nie trzeba dodawać, że byłoby o wiele lepiej i w tej, i w innych dziedzinach, gdyśmy mogli opierać się na własnych badaniach reprezentatywnych. Brak ich w Polsce jest spowodowany wieloma przyczynami, wśród których rolę nie najmniejszą odgrywa tradycyjna pruderyjna niechęć i obawa wobec badania praktyki seksualnej ludzi metodami obiektywnymi dotyczy to zarówno tych, którzy mają być poddani badaniu, jak i tych, którzy badania takie mieliby akceptować lub finansować.
Dodaj komentarz