CZERWONKA BAKTERYJNA
Czerwonka bakteryjna (dysenteria) jest ostrą chorobą zakaźną, w której najbardziej znamiennym objawem są częste, wolne, śluzowo- ropno-krwawe stolce, występujące wśród bolesnego parcia i ostrych bólów brzucha często zaznacza się stan ogólnego zatrucia i odwodnienia organizmu. Choroba wywołana jest przez pałeczkę z grupy czerwonkowej — Bacteiium (Shigella) dysenteriae. Do grupy tej należy znaczna liczba pałeczek, z których tylko pewna część ma znaczenie chorobotwórcze dla człowieka, a mianowicie: B. dysenteriae Shiga, B. dysenteriae Flexner, B. dysenteriae Schmitz, B. dysenteriae Sonne oraz kilka innych.
Źródłem zakażenia jest człowiek chory albo nosiciel. W roz-przestrzenianiu choroby duże znaczenie odgrywają przypadki poronne, często nie rozpoznane właściwie, oraz postacie przewlekłe. Zarażenie może nastąpić bezpośrednio od chorego, w wypadku ścisłej styczności. Przeważnie jednak zakażenie następuje drogą pośrednią przez przedmioty, głównie produkty spożywcze zanieczyszczone kałem chorego lub nosiciela. Czynnikiem zanieczyszczającym są „brudne ręce” oraz muchy. Czerwonka bakteryjna jest zatem nie tylko chorobą ,,brudnych rąk”, ale w znacznym stopniu jest to, „choroba, którą rodzą muchy”. Ten ostatni czynnik wyjaśnia znamienny dla epidemiologii czerwonki fakt sezonowego wzrostu zachorowań późnym latem i jesienią. Masowe zachorowania o cechach epidemii występują w szczególnie sprzyjających okolicznościach, jak np. w okresie wojen, z którymi związane jest pogorszenie się warunków bytowych ludności, zaniedbania sanitarne, wyczer- panie fizyczne i psychiczne itp. Współczynnik zapadalności w czerwonce wynosi prawie 4-0%. Chorują zarówno niemowlęta, jak i ludzie starzy, jednakże rokowanie w wieku niemowlęcym i w pierwszych latach życia jest znacznie gorsze niż w wieku starszym.
Dodaj komentarz