Dobry Blog Medycyna – Lekarze: Pomoc|Leczenie chorób

Ketamlna (Ketalar) jest pochodną fencyklidyny. Wstrzyknięta dożylnie lub domięśniowo wywołuje stan znieczulenia dysocjacyjnego, Stan ten jest wywołany wybiórczym przerwaniem pewnych tylko szlaków nerwowych w obrębie mózgowia, charakteryzuje się głęboką analgezją, zniesieniem czucia powierzchniowego, bez większego wpływu na czucie trzew- ne, nieznacznie wzmożonym napięciem mięśniowym, pobudzeniem układu krążenia (wzrost ciśnienia tętniczego krwi i przyspieszenie tętna, co zależy od stopnia uwalniania amin katecholowych),

Ketamina powoduje też wzrost przepływu mózgowego, a w następstwie wzrost ciśnienia płynu mózgowordzeniowego. Działanie to można złagodzić podając choremu droperydol lub diazepam.

Ketamina daje nieznaczną depresję oddychania (przemijające przyspieszenie i spłycenie oddechów) przy zachowanej drożności dróg oddechowych, lecz odruchy gardłowy i krtaniowy są wzmożone, co usposabia do wystąpienia kurczu głośni przy mechanicznym drażnieniu tej okolicy (rurka ustno-gardłowa, ssak, manipulacje np. operującego). Wydzielanie śliny jest znacznie zwiększone, wydzielanie śluzu jest mniej zaburzone, napięcie mięśni gładkich oskrzeli jest zmniejszone.

Do niekorzystnego działania ketaminy należy zaliczyć też jej działanie psychotropowe, ujawniające się w okresie pooperacyjnym stanami pobudzenia i omamami, utrzymującymi się w niektórych przypadkach przez kilka dni.