OCHŁADZANIE DZIECKA – Liszaj
Wskazaniami do ochładzania dziecka, a więc obniżenia temperatury ciała, są stany szoku niezależnie od wywołującej je przyczyny, oraz nadmiernie wysoka temperatura, której nie daje się obniżyć znanymi, dostępnymi środkami (kąpiele ochładzające, zawijania, piramidon). W przypadkach tych uciekamy się do częściowej sztucznej hibernacji, celem zmniejszenia odczynów obronnych, a tym samym zmniejszenia strat energii ustroju w walce z czynnikiem uszkadzającym. Sztuczną hibernację przeprowadzamy za pomocą związków neuroplegicznych (largaktil, chlorpromazyna, megafen lub krajowy fenactil). Largaktil lub fenactil podajemy w dawce 1—2 mg/kg na dobę. Dawkę dobową dzielimy na 2—3 porcje dziennie. Stosując częściową hibernację należy ściśle i nieustannie kontrolować tętno, ciśnienie krwi, temperaturę, oddychanie i ukrwienie skóry. Czasami mogą wystąpić objawy uboczne, jak: nudności, wymioty, wysypki uczuleniowe, przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu oddechowego, zaburzenia w przewodnictwie sercowym, zaburzenia nerwowe (oczopląs, ruchy parkinsoidalne), zapaści obwodowo-krążeniowe. Staranne dawkowanie oraz staranna kontrola pozwalają na uniknięcie w. w. niepożądanych objawów ubocznych.
Podczas hibernacji dziecko winno leżeć w chłodnym, zaciemnionym pokoju, winno być w czasie hibernacji tylko lekko nakryte. Ocieplenie ponowne dziecka przeprowadzamy przez odstawienie środków neuroplegicznych. Temperatura wraca wówczas w ciągu kilku do kilkunastu godzin do normy. W razie zauważenia pewnych niepokojących objawów zapaści obwodowej, należy podawać środki krążeniowe obwodowe (cardiamid, kofeina).
Dodaj komentarz