RZEŻĄCZKA
Rzcżączka jest schorzeniem wywołanym przez dwoinki Neissera, Gram- ujemne ziarniaki, występujące najczęściej parami lub w parzystych grupach. Wytwarzają one swoiste er.dotoksyry, które po wydostaniu się na zewnątrz ze zniszczonych ziarniaków powodują odczyn zapalny w tkankach. Dwoir.ki te żyją przede wszystkim na błonach śluzowych, przenikają jednak także w głąb podłoża i czasami do krwi. U kobiet mogą wywołać sprawy zapćlne otrzewnej, dostając się na nią z sąsiedniej trąbki, albo nawet z macicy, której cała ściana uległa zakażeniu. Przedostanie się ich do obiegu krwi grozi powstaniem przerzutów zakażenia w stawach, na błonach surowiczych, we wsierdziu i na oponach mózgowych. Zdarza się to jednak bardzo rzadko.
Zakażenie następuje prawie wyłącznie podczas stosunku płciowego z osobą chorą na rzeżączkę. Nie zawsze osoba taka zdaje sobie sprawę z tego, że jest chora. Rzcżączka bowiem wywołuje tylko z początku ostre objawy chorobowe, z czasem staje się mniej czynna, a w końcu utrzymuje się w stanie przewlekłym nieraz przez całe lata nie powodując żadnych dolegliwości (gonorrhoea latens). Zdarza się to zwłaszcza u kobiet, u których zarazki rzeżączki mogą pozostawać w miejscach trudno dostępnych dla leczenia. Do takich miejsc należą : gruczoły Bartholina, gruczoły przycewkowe mniejsze, gruczoły szyjki macicznej oraz tzw. ovula Nabothi.
W przypadkach przewlekłej rzeżączki kobiet zdarza się bardzo często, że w miejscach pierwotnego zakażenia się nie można znaleźć dwoinek Neissera. Wobec wtórnego zakażenia tych części najrozmaitszymi – także ropnymi – bakteriami trudno wówczas mówić z całą star owczością, że były one kiedykolwiek siedliskiem rzeżączki.
Dodaj komentarz