FIZJOLOGIA NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
Przez pierwszych 7 tygodni rozwoju płodowego narządy płciowe rozwijają się jako niezróżnicowane zawiązki z nabłonka jamy ciała. W 7 tygodniu zaczyna się różnicowanie płciowe, które zostaje prawie całkowici zakończone przed porodem.
Rozróżnia się narządy płciowe pierwotne i wtórne. Do pierwotnych (nazywanych też pierwszorzędowymi) zalicza się gruczoły płciowe (gonady) męskie (jądra) i żeńskie (jajniki), które wydzielają hormony płciowe i wytwarzają komórki płciowe służące do zapłodnienia. Do narządów płciowych wtórnych (nazywanych też cechami płciowymi drugorzędowy- mi) zalicza się drogi wyprowadzające komórki płciowe, to jest wszelkie narządy płciowe wykształcone u rodzącego się dziecka, poza gruczołami płciowymi. Cechy płciowe trzeciorzędowe (nazywane również dodatkowymi narządami płciowymi lub wtórnymi cechami płciowymi) rozwijają się dopiero w okresie pokwitania. Są to charakterystyczne dla danej płci: owłosienie skóry, budowa ciała, a zwłaszcza miednicy, rozwój piersi i inne.
Istnieją klasyfikacje, które uwzględniają istnienie tylko cech płciowych pierwszorzędowych i cech płciowych drugorzędowych. Według nich do cech płciowych pierwszorzędowych zaliczane są pierwotne i wtórne narządy płciowe, a więc wszelkie narządy płciowe wykształcone u rodzącego się dziecka. Do cech płciowych drugorzędowych zaliczane są cechy rozwijające się w okresie pokwitania.
U obu płci rozróżnia się narządy płciowe zewnętrzne i wewnętrzne. Prącie mężczyzny oraz pochwę i srom niewieści nazywa się narządami spółkowania (organa copulationis). Pozostałe części narządów płciowych mężczyzny i kobiety nazywa się narządami rodnymi (organa gestationis).
Dodaj komentarz