LBA I IN VITRO
Działanie bezpośrednie LBA na gruczoł tarczowy jest raczej wątpliwe, o czym świadczą negatywne wyniki doświadczeń in vivo. In vitro opisywano pewne nieswoiste hamujące działanie LBA na uwalnianie hormonów tarczycy z tkanki gruczołowej,
D(-) Propranolol, w przeciwieństwie do fentolaminy lub fenoksybenza- miny, nie hamuje u myszy in vivo uwalniania hormonów tarczycy przez hormon tyreotropowy (TSH) lub długotrwale działający stymulator tarczycowy (LATS) [695], U myszy po usunięciu przysadki wiele amin biogennych (adrenalina, noradrenalina, dopamina, serotonina) zwiększa czynność hormonalną gruczołu tarczowego. To działanie amin jest hamowane przez leki a-adrenolityczne, natomiast nie jest hamowane przez propranolol [694], Propranolol natomiast hamuje tyreostymulujące.działanie syntetycznej izoprenaliny [694, 695]. Należy sądzić, że biogenne aminy pobudzają czynność tarczycy przez interakcję z receptorami a-adrenergicznymi w komórkach pęcherzykowych tarczycy, a jedynie syntetyczna izoprena- lina działa inaczej, prawdopodobnie poprzez receptor ji-adrenergiczny. LBA nie mogą hamować ewentualnego tyreostymulującego działania amin biogennych w zatruciu tarczycowym.
W doświadczeniach in vitro LBA, jak również leki a-adrenolityczne hamują uwalnianie trijodotyroniny ze skrawków tarczycy myszy pobudzanych przez TSH, LATS lub cAMP [715], a propranolol hamuje pobudzenie przez TSH cyklazy adenylowej w mitochondrialnej frakcji homogenatów tarczycy owcy [172]. Propranolol, chloropromazyna lub fentolamina hamują utlenienie glukozy przez skrawki tarczycy psa pobudzane przez TSH [1086] oraz przez skrawki tarczycy owcy pobudzane przez TSH lub dibu- tyrylo-cAMP [171].
Dodaj komentarz