POLEKOWE ZABURZENIA HEMOSTAZY
Polekowe zaburzenia hemostazy są najczęstszą przyczyną skaz krwotocznych. Mogą one polegać na
– 1) małoplytkowości,
– 2) zmienionej czynności krwinek płytkowych,
– 3) zwiększonej kruchości naczyń krwionośnych,
– 4) antykoagulacyjnym działaniu leku,
– 5) potęgowaniu lub hamowaniu działania jednocześnie stosowanych antykoagulantów,
– 6) powikłaniach zakrzepowo-zatorowych.
Maiopłytkowość. Około 18% przypadków małoplytkowości jest wywołane lekami, Maiopłytkowość polekowa może wynikać z upośledzonego wytwarzania krwinek płytkowych na skutek toksycznego uszkodzenia szpiku lub zwiększonego ich niszczenia we. krwi obwodowej, najczęś- ściej przez przeciwciała. W związku z tym wyróżnia się maiopłytkowość toksyczną i immunologiczną [9, 11, 13, 14, 19, 34, 37l.
Maiopłytkowość toksyczna jest zazwyczaj jednym z objawów polekowej aplazji szpiku, rzadziej występuje jako monocytopenia. W tabeli 25,7 zestawiono leki najczęściej wywołujące maiopłytkowość toksyczną.
Maiopłytkowość toksyczna rzadko bywa spowodowana bezpośrednim działaniem leku na krwinki płytkowe. Przykładem takim może być rysto- cetyna, obecnie nie stosowana w lecznictwie ze względu na wybiórczą aglutynację krwinek płytkowych. Ta właściwość rystocetyny znalazła natomiast zastosowanie w badaniach adhezyjności krwinek płytkowych. Okazało się, że rystocetyna nie zlepia krwinek płytkowych u większości chorych na chorobę von Willebranda.
Dodaj komentarz