Stymulacja seksualna poprzez pewne obrazy
Ze stymulacją seksualną spowodowaną przez wpływ pewnych obrazów na receptory wzrokowe spotykamy się zwłaszcza u ludzi. Efekt tej stymulacji jest bardzo złożony i uzależniony – poza bodźcami wzrokowymi – od wielu innych mechanizmów, zwłaszcza korowych. Efekt pobudzający bodźców wzrokowych zależy między innymi od nastawień wobec seksualności uwarunkowanych wychowaniem. Ostateczny efekt pobudzenia receptorów wzrokowych, w postaci wystąpienia reakcji seksualnych lub ich zahamowania, można wywieść z modelu konfliktu Dol- larda i Millera (według Giesego i Schmidta, 1967). Im silniejszy jest popęd seksualny, tym silniejsza jest wzrokowa stymulacja seksualna indukowana przez bodźce zewnętrzne oraz tym większe są tendencje do reakcji seksualnych w fantazji i rzeczywistości. Im surowsze jest nastawienie do seksualności, tym silniejsza jest obrona wewnętrzna (będąca wynikiem działania mechanizmów kontrolnych) przed wzrokową stymulacją seksualną spowodowaną przez bodźce zewnętrzne oraz tym większe są tendencje do wzmożonej kontroli i zahamowania reakcji seksualnych w fantazji i rzeczywistości. Jest to uzależnione przede wszystkim od poczucia winy narastającego w miarę podniecenia seksualnego. Gdy siła poczucia winy przeważy silę reakcji seksualnych dochodzi do ich zahamowania. Oprócz poczucia winy odgrywa tu rolę również rodzaj bodźców wzrokowych, rodzaj mechanizmów kontrolnych, siła popędu seksualnego, rodzaj i rozmiar doświadczeń seksualnych (związanych zwłaszcza z rodzajem działających bodźców wzrokowych) oraz całokształt warunków zewnętrznych w jakich dochodzi do seksualnej stymulacji wzrokowej.
Dodaj komentarz