ZABURZENIA MOWY
Lekarz pediatra, jak również lekarz ogólny często spotykają się z wadami, a właściwie z zaburzeniami mowy u dzieci.
Błędem jest, jeśli lekarz uspokaja stroskanych rodziców określeniem, że z czasem zaburzenia ustąpią i dziecko samo wymowę swą poprawi. Zwykle tylko dzieci z rozszczepieniem podniebienia i z przerostem migdałków skierowywane są w ręce specjalistów.
Każdy lekarz powinien pamiętać, że dziecko z zaburzeniem mowy należy skierować do poradni foniatrycznej.
Zaburzenia mowy można sklasyfikować następująco: – 1) zaburzenia w kształtowaniu się mowy z zachowaniem słuchu,
– 2) zaburzenia mowy z powodu upośledzenia słuchu,
– 3) zaburzenia mowy z powodu uszkodzenia narządu artykulacji,
– 4) zaburzenia mowy pochodzenia ośrodkowego,
– 5) zaburzenia mowy pochodzenia psychonerwicowego.
Przytaczam klasyfikację zaburzeń mowy w tym celu, aby lekarz po zapoznaniu się z nią mógł spostrzegane przypadki klasyfikować i skierować w odpowiednie ręce, np. w razie uszkodzenia słuchu skierować do otiatry, w zaburzeniach pochodzenia psychonerwicowego — do poradni zdrowia psychicznego itd., skąd już dalej dzieci zostaną skierowane do poradni foniatrycznej.
Dodaj komentarz