ZARAZEK GRUŹLICZY
W ustroju zakażonym znajdujemy prątki: a) w wydzielinie dróg oddechowych, b) w ropie z węzłów chłonnych lub kości, c) w ogniskach zserowaciałych w tkance płucnej, d) w płynie mózgowo-rdzeniowym, e) w wysiękach opłucnej i otrzewnej, f) w moczu i kale.
Dzisiaj znamy już kilka typów chorobotwórczych prątka gruźlicy: ludzki (lypus humanus), bydlęcy (typus bovinus), ptasi (typus gallinaceus), zwierząt zimnokrwistych (typus ranae). Nieza-leżnie od tych, po 12 latach hodowli na pożywce z żółcią uzyskano sztuczną odmianę prątka bydlęcego. Jest to prątek niezjadliwy, używany do szczepień, nazywany BCG (od pierwszych liter słów: bacille Calmette-Guerin). Dla człowieka chorobotwórcze są: typ ludzki i bydlęcy. Pierwszy z nich wywołuje niemal wyłącznie gruźlicę płuc, podczas gdy drugi również gruźlicę pozapłiicną. Około 7-0°/o zgonów z gruźlicy u dzieci zależy od typu ludzkiego, a 3-0°/o od typu bydlęcego. Często spotykamy typ bydlęcy prątka jako przyczynę gruźliczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych (5-0°/o chorych) u dzieci w wieku do 6 roku życia. Fakt rzadszego występowania prątka gruźlicy typu bydlęcego u starszych tłumaczy Popowski powtórnym zakażeniem się typem ludzkim, kiedy
Zarys pediatrii 5-0 pierwotne zakażenie typem bydlęcym już wygasło. Od na ogół jednolitych powszechnie znanych pojęć o budowie i roli prątka gruźlicy odbiegają poglądy K. Lewkowicza. Twierdzi on, że gruźlica i gościec są tylko różnymi odczynami ustroju na odmienne postacie zarazka i dlatego proponuje nazwanie gruźlicy „chorobą gruźliczo-gośćcową”. Gościec byłby wtedy łagodną postacią gruźlicy, wywołaną ziarnistymi odmianami prątka. Gruźlicę pierwotną i dalsze okresy gruźlicy tłumaczy Lewkowicz posocznicami, pierwszą — prątkową (prątki kwasooporne) i następnymi — prątkowo-ziarniakowymi, powtarzającymi się okresowo.
Dodaj komentarz