Dobry Blog Medycyna – Lekarze: Pomoc|Leczenie chorób

Choroba ta jest w wieku dziecięcym bardzo częsta u dzieci starszych i obejmuje głównie górne drogi oddechowe. U młodszych dzieci ma ona charakter zstępujący, zajmując mniejsze oskrzela, a nawet może być przyczyną stanów zapalnych miąższu płucnego.

Etiologia. Przyczyną choroby mogą być: Micrococcus catarrhalis, Haemophilus influenzae, Streptococcus, Siaphylococcus, zarazki wirusowe, zwłaszcza powodujące schorzenia grypowe.

Zakażenie, które obejmuje początkowo jamę nosowo-gardłową, a następnie tchawicę i oskrzela, jako czynnik drażniący wywołuje obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej powodując wydzielanie dość dużej ilości śluzu. Jeżeli śluz zawiera leukocyty, nabiera cech wydzieliny śluzowo-ropnej.

Objawy i przebieg. Zwykle choroba rozpoczyna się objawami nieżytowymi jamy nosowo-gardłowej, a więc katarem nosa, i często spotykanym uczuciem pieczenia w gardle. Szybko dołącza się kaszel, z początku suchy, później wilgotniejszy. Ciepłota jest z reguły podwyższona (38—39°), dziecko szybko traci łaknienie, staje się apatyczne lub, częściej, podrażnione. Badaniem stwierdzamy prawie zawsze mniejsze lub większe zaczerwienienia gardła. Opukowo zmian nie stwierdzamy, natomiast osłuchowo rzężenia suche lub wilgotne, które mogą być grubo-, średnio- lub drobnobańkowe. Rzężenia te zwykle rozsiane są na całej przestrzeni płuc, nieraz jednakże występują one tylko po jednej stronie lub obustronnie w dolnych partiach płuc (bionchitis basilaris).