PRZETOKI KAŁOWE

Przetoki kałowe powstają wskutek wytworzenia się nieprawidłowego połączenia prostnicy z pochwą (Jistula rectooaginalis) lub z macicą (Jistula uterorectalis), lub pochwy czy macicy z wyżej położonymi częściami przewodu pokarmowego (Jistula entero- mginalis, Jistula enterouterina). Przetoki stanowiące połączenie macicy z kiszką grubą trafiają się rzadko, zwykle w przebiegu raka macicy. Przetoki maciczno- jelitowe są również nadzwyczaj rzadkie. Najczęstszą postacią tego rodzaju przetok kałowych są natomiast połączenia nieprawidłowe między prostnicą i pochwą.

Przetoki pochwowo-odbytnicze (jistulae rectomginales) są zwykłe następstwem porodu i powstają wskutek działania tych samych czynników co i przy tworzeniu się przetok moczowych, jakkolwiek o wytworzeniu się ich decyduje przede wszystkim uraz, a nie ucisk, a więc rozerwanie przedniej ściany prostnicy. Pęknięcia krocza połączone z przerwaniem ściany prostnicy (III stopnia pęknięcia), źle zeszyte lub źle zagojone stają się często przyczyną powstawania przetok tego rodzaju. Z innych urazów pewną rolę w powstawaniu przetok odbytniczo- poehwowych odgrywa przebicie tylnej ściany pochwy podczas stosunku płciowego, skaleczenie podczas zabiegów operacyjnych, wytworzenie się połączenia z odbytnicą wskutek odleżyny wywołanej przez leżące w pochwie obce ciało (krążek) itp.

Znamienną cechą przetok pochwowo-odbytniczych jest niemożność utrzymania gazów i stolca, przede wszystkim płynnego. Zanieczyszczenie okolicy sromu może prowadzić do zmian zapalnych na skórze i błonie śluzowej przedsionka pochwy. Niekorzystny wpływ tego schorzenia na stan psychiczny i nerwowy pacjentek jest rzeczą zupełnie zrozumiałą.

Leczenie polega wyłącznie na zeszyciu przetoki. Jeśli nawet pewien odsetek małych przetok kałowych leczy się samoistnie lub nie daje zbyt przykrych objawów, to większe przetoki odbytniczo-pochwowe, a przede wszystkim przetoki trwające już pewien czas nadają się tylko do zeszycia.

Przetoki kałowe, stanowiące połączenie między pochwą i wyżej położonymi odcinkami przewodu pokarmowego (Jistulae enterouaginales), są zwykle następstwem ciężkiego porodu. Wskutek rozerwania tylnego sklepienia pochwy, które pozostało nie rozpoznane, dochodzi czasem do wklinowania się jelita, odleżyny i powstania przetoki kałowej.

Przetoki tego typu mogą być również następstwem ciężkich zabiegów operacyjnych i skaleczenia ściany jelita (zwyczajnie cienkiego), np. przy wyjmowaniu macicy, oddzielaniu zrośniętej z jelitem torbieli itp. Kai wydobywający się przez tego rodzaju przetoki jest więcej płynny niż w przypadku przetok pochwowo-odbytniczych.

Cierpienia zdrowych przydatków macicy i to zarówno jajników, jak jajowodów zdarzają się na tle urazowym bardzo rzadko. Łatwiej natomiast może przyjść do pęknięcia jajowodu lub jajnika, jeśli w ich obrębie rozwija się jakiś guz, zwłaszcza przylegający do ściany brzusznej. Przede wszystkim są narażone na uraz torbiele jajników, zwłaszcza większych rozmiarów, oraz ciężarny jajowód.

Urazem może być nie tylko uderzenie, kopnięcie, upadek itp., ale również spółkowanie, a nawet badanie lekarskie, próby odprowadzenia guzów uwięzłych w jamie Douglasa oraz zgniecenie ich między palcami. Jeśli przyjdzie do pęknięcia torbieli, zmniejsza się ona znacznie, a nawet znika. Pęknięcie ciężarnego jajowodu ma burzliwe objawy, które zostały już poprzednio opisane.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Archiwa