Rokowanie w odoskrzelowych zapaleniach płuc
Zapalenie płuc przykręgowe (pneumonia paravertebialis) spostrzegamy szczególnie u dzieci dystroficznych. Przyczyną jest niedostateczny dowóz powietrza do części płuc przykręgowej, wskutek czego powstaje najpierw niedodma. Dodatkowe zakażenie powoduje powstanie stanów zapalnych, typowych dla zapalenia płuc. Zmian opu- kowych i osłuchowych nie stwierdza się, a jedynie w badaniu radiologicznym występują nieraz zmiany w postaci zaciemnień przykręgo- wych. Rokowanie jest poważne.
Rokowanie w odoskrzelowych zapaleniach płuc zależy od stanu dziecka. U wcześniaków i dzieci dystroficznych, dzieci obarczonych krzywicą, wypryskiem rokowanie jest poważne.
Obecnie, w dobie antybiotyków, rokowanie jest znacznie lepsze. Gronkowcowe zapalenie płuc (Pneumonia staphylococcica)
Etiologia. Zapalenie płuc gronkowcowe jest chorobą bardzo niebezpieczną, a wywołuje ją gronkowiec złocisty, rzadziej biały, bardzo często antybiotykooporny, co jest główną przyczyną dużych trudności w leczeniu. Gronkowiec atakuje ustrój z różnych stron, gdyż wytwarza hemo- lizyny niszczące czerwone krwinki, toksyny niszczące leukocyty, toksyny wytwarzające skrzepy włóknika, tzw. koagulazę i aglutynujące płytki krwi, oraz toksyny skórne wywołujące martwicę tkanek.
W krwi wytwarza gronkowiec otoczkę uniemożliwiającą fagocytozę, wskutek czego zachowuje zjadliwość, zdolność przenikania do tkanek i niszczenia ich.
Na zapalenie płuc gronkowcowe chorują najczęściej noworodki i niemowlęta (brak wrodzonej odporności). Małe dzieci w wieku od 1—3 lat chorują również na zapalenie płuc gronkowcowe, lecz znacznie rzadziej. Zakażenie następuje drogą kropelkową lub drogą przewodu pokarmowego. Według niektórych autorów często grypa poprzedza gronkowcowe zapalenie płuc, co można by tłumaczyć albo obniżoną ogólną odpornością ustroju, albo też pewną symbiozą wirusa z gronkowcem.
Dodaj komentarz