STOSUNEK SEKSUALNY
Stosunek seksualny można zatem ująć jako akt wiodący do poznania siebie i poznania drugiego człowieka – z tego punktu widzenia jest on realizacją potrzeby współżycia, przełamywania samotności, burzenia barier, jakie istnieją między ludźmi odgrodzonymi od siebie zróżnicowaniem osobowości, obyczajem społecznym, instytucjonalnymi formami życia. Jest to dziedzina spontaniczności i autentyczności, w której, jak się wydaje, człowiek ma pełne prawo do realizacji swoich potrzeb bez ograniczeń. I znów napotykamy trudności: z jednej strony problem wielorakich ograniczeń, wynikających z odmienności poszczególnych jednostek i niewzajemności uczuć, ekspresja seksualna ograniczana i tłumiona zachowaniami partnera, z drugiej zaś ryzykowne byłoby kładzenie nacisku na adekwatność poznania drugiej osoby, jej istoty, poprzez akt seksualny. Czy w takim razie istniałaby możliwość wzajemnego porozumienia i poznania poza nim? Gdyby istotnie tak było, że dopiero akt seksualny i sposób jego doznania byłyby stwierdzeniem, czy się kocha naprawdę, czy niemożliwe byłoby rozeznanie tego faktu, zanim ów akt nastąpi? Dodajmy, że według Ingardena, przeświadczenie o odsłanianiu się w akcie seksualnym rzeczywistych stanów i uczuć drugiego człowieka {i siebie nawzajem) związane jest z jego teorią osoby ludzkiej: człowiek ujawnia w swoich zachowaniach i czynach to, czym i kim jest w swej naturze – co zakłada, że człowiek wyposażony jest w określone zespoły cech, zanim zacznie działać, że najpierw jest jakiś, następnie działając, przejawia to, jakim jest. Przy takim postawieniu sprawy działania człowieka, nie zmieniają jego natury, lecz naturę tę jedynie ujawniają. Stąd też i akt seksualny odsłania jedynie rzeczywisty stosunek do drugiego człowieka, partnera seksualnego. Wydaje się jednak, że słuszniejsze jest inne stanowisko: że spełniane czyny, akty, zachowania kształtują realnie człowieka, że dla uformowania osoby ludzkiej decydujące znaczenie ma to, jakie działania podejmie, a co więcej, czy będą one udane, czy nieudane, skuteczne, czy mijające się z założonym celem.
Zachowanie kopulacyjne innych gryzoni
Podstawowym elementem zachowania kopulacyjnego szczurzyc jest reakcja lordozy. U średnio pobudzonej samicy występuje ona jedynie w odpowiedzi na krycie przez samca, a polega na wygięciu ku dołowi kręgosłupa lędźwiowego i uniesieniu ku górze krocza. Występuje ona w odpowiedzi na drażnienie zakończeń czuciowych występujących na bocznych częściach ciała samicy, w miejscach, które zostają uciskane łapami przez samca w czasie krycia oraz okolic krocza drażnionych żo- łędzią prącia. U silnie pobudzonej samicy reakcja może powstawać spontanicznie lub wskutek podrażnienia przez samca okolic krocza w czasie eksploracji genitalnej. Jednocześnie u silnie pobudzonej samicy lordoza może utrzymywać się przez pewien czas po zakończeniu krycia często towarzyszy jej wtedy strzyżenie uszami.
WARGI MNIEJSZE
Przerost warg mniejszych u kobiet jest stanem albo wrodzonym i łączy się wówczas z innymi wadami rozwojowymi tej okolicy, albo też powstaje wskutek powtarzającego się pociągania w czasie masturbacji. U pewnych plemion murzyńskich wydłużanie warg mniejszych przez pociąganie odbywa się celowo (fartuszek hotentocki).
Mapowanie chromosomu Y
Jak wynika z przedstawionych powyżej faktów, na podstawie badania przypadków z aberracjami strukturalnymi chromosomu Y, Jacobs i Ross (1966) wysunęły przypuszczenie, że gen determinujący różnicowanie pierwotnej gonady w kierunku męskim jest umiejscowiony na ramionach krótkich chromosomu Y, natomiast Siebers i współpracownicy (1973) uważali, że jest on umiejscowiony na ramionach długich. Wobec sprzecznych danych – uzyskanych na podstawie badania klinicznego i niemożliwych do weryfikacji drogą doświadczalną – rozwiązania problemów związanych z genetyczną determinacją płci w kierunku męskim
Torbiele skórzaste – kontynuacja
Ściśle biorąc nie rozwija się on zatem ze strzępków ujścia brzusznego jajowodu, jakkolwiek jest zaliczany do torbieli trąbek, ale w obrębie zewnętrznej części więzadla szerokiego. Strzępek jajnikowy przebiega ponad nim. Na nazwę istotnej torbieli strzępkowej zasługuje natomiast w całej pełni torbiel rozwijająca się z tzw, wodniczki Motgagniego – tworu, który jest zmienionym strzępkiem jajowodowym. Torbiele takie wyjątkowo tyiko dochodzą do większych rozmiarów. Przedstawiają się zwykle jako drobne, małe kuleczki, nie mające żadnego znaczenia klinicznego.
Torbiele strzępkowe mogą dojść do pokaźnej wielkości. Mają one skłonność do wytwarzania szypuły z tej części więzadła szerokiego, która nie jest zajęta przez torbiel. Czytaj dalej
Reakcje seksualne mężczyzny
W miarę procesu starzenia się zmniejsza się reaktywność seksualna mężczyzny, tj. obniżają się poziom napięć seksualnych, zdolność do odbycia stosunku, zdolność do wytrysku oraz potrzeby seksualne wiodące do masturbacji i polucji nocnych. Zmniejsza się też intensywność reakcji w czasie jakichkolwiek czynności seksualnych.
Dane statystyczne o ekshibicjonizmie i ich interpretacja
– 1. Liczba czynów kryminalnych będących przejawem ekshibicjonizmu jest pod względem wielkości trzecia w kolejności w rubryce przestępstw seksualnych. Dane milicyjne wykazują średnią roczną liczbę
W posiewach krwi
W posiewach krwi zawsze znajdujemy drobnoustroje. Objawy zatrucia jadami znacznie wcześniej 'wywołują rozkład krwi, szybciej następuje zaburzenie świadomości oraz objawy toksycznego porażenia serca, co zazwyczaj następuje w końcu pierwszego lub drugiego tygodnia i kończy się zejściem śmiertelnym.
Koncepcja wolności osobistej
Można słowom „obyczajowość, wstydliwość” nadać prostszy sens rozumiejąc je jako tendencję dwojga ludzi do zachowania pełnej prywat ności, do ukrycia swoich związków intymnych – cielesnych i duchowy' – przed osobami trzecimi (por. Freud, 1967, s. 279). Można z tym zgodzić, ale wtedy chodzi właściwie nie o obyczajność, lecz o wolność indywidualną jednostlS.
POLIP ŚLUZOWY MACICY CZĘŚĆ 3
W razie zaistnienia takiego stanu ustrój stara się doprowadzić do podniesienia się wewnątrzmacicznego napięcia w drodze równomiernego przerostu śluzówki lub też tworzenia się polipów, których celem jest wypełnienie „próżni“, jaka powstała w macicy.,
Należałoby zatem wnosić, że istniejące w warunkach prawidłowych „napięcie“ wewnątrzma- ciczne, które utrzymywane jest na pewnym poziomie dzięki jędrności mięśnia macicznego, wywiera duży wpływ na śluzówkę w okresie przerostowym i wydzielniczym cyklu miesięcznego. Zmniejszenie się tego napięcia, do którego przychodzi np. w przypadkach rozwijających się w macicy mięśniaków, wpływa korzystnie na powstawanie polipów śluzowych. Czynnikiem powodującym miejscowe bujanie nabłonka oraz tworzenie się polipów może być jednak także nierównomierne, jakby ogniskowe, zluszczanie się śluzówki z końcem okresu wydzielniczego miesięcznego cyklu. Czytaj dalej
Stan uczuć a wierność – rozwinięcie
Gdy natężenie uczucia miłości maleje, tendencje poligamiczne przy- bierają na sile. Pojawia się skłonność do zainteresowania się innym partnerem, dążenie do zespolenia seksualnego z nim. Tendencje te są zwykle hamowane poczuciem obowiązku, uczuciem przyjaźni, żywionym dla partnera, lojalnością, chęcią oszczędzenia mu zmartwień itp. Dochowanie wierności w tym okresie nie jest już spontaniczne, automatyczne, lecz możliwe jest na drodze wysiłku, samoopanowania i opanowania swych skłonności poligamicznych. Dochowanie wierności mogą ułatwiać uczucia pozytywne, żywione dla stałego partnera, posiadanie wspólnych dzieci. Jeśli jednak nie ma dzieci w małżeństwie, a w miarę przemijania miłości rozwijają się uczucia negatywne (jako wynik konfliktów, braków i niedoboru partnerów) – sens i możliwość dochowania wierności stawać mogą pod znakiem zapytania. W miarę przemijania miłości wzrastają tendencje poligamiczne, ale w wielu przypadkach równocześnie utrzymują się tendencje monogamiczne w sensie zachowania stałego partnera tylko dla siebie. A zatem człowiek może być poli-monogamistą nie tylko na przemian, ale i – w pewnych sytuacjach – jednocześnie, gdy istnieją u niego obie te sprzeczne tendencje w tym samym czasie.